Walk where your heart leads you

Münih'de 9. günüm. Derslerin başlamasının 2. günü ve ben kendime uygun ders seçimi yapamayacağım diye korkuyorum. Almancam çok kötü. Çalışmıyorum da! Salak gibi. Her şey daha da zorlaşacak. Çalışmam gerekiyor ama of. Bunu yazarken bile stres yaptım. Okul dışında her şey güzel. Ortama adapte oldum gibi. Seviyorum da burayı. Gerçi ilk günler böyle olması normal. Göreceğiz bakalım. Kanghee'nin Youtube işi başarılı olacak gibi. Daha çok başında ama öyle olacağını hissediyorum. Güzel yorumlar geldikçe ikimiz de heyecanlanıyoruz. Şapşik ya. Aramız iyi bu aralar. Ben de Almanca konusunu aşabilirsem daha da güzel olacak. Of Almanca of. Bugün "ya bir hata yaptıysam?" diye düşündüm. Aslında bunu dünkü derste de düşünmüştüm. Umarım çabucak işin içinden çıkarım. İngilizce burada yaşamak için yeterli ama derslerimi düşüremem! Onun dışında iyiyim. Sorun yok. Çok iyiyim hatta. Dün Marienplatz bebeğimle buluştum. Harika biir yerdi. Çok da yakın. Ubahnla istediğim zaman gidebilirim....

En son yazdığım blogdan sonra barıştık onunla. Sonra da ben uyuşmazlık çıkarıp aramızı bozdum. E tekrar barıştık. Youtube videosunu yayınladı. 270 izleyiciye ulaştı. Çok bir şey değil ama ailemin tepkisi güzeldi. Çok beğendiler. Bu da ona yetti. İkinci bir video için hazırlıklar yapıyor. Peki ya ben? Bu yazıyı Münih'ten yazıyorum sevgili okurlar! Hayalim yurtdışı seyehatleri yapıp bolca yerler görmekti. Yavaş yavaş yaklaşıyorum Şimdiden iki farklı kıtanın ülkesini ziyaret etmiş bulundum. Ama beni yorucu bir dönem bekliyor. Almanya'da Almanca öğrenmeden devam edemem. Çok iyi olmak istiyorum. Harika bir çevirmen ve gezgin! Buraya yerleştim. Çok rahatım. Tahmin ettiğimden de çabuk alıştım odama ahahah Ailemi henüz özlemeye başlamadım. Ama arada keşke onlar da olsaydı diyorum. Kız kardeşim okulu bitince geleceğini söyledi. Seneye kışın :) Benim adamım da öyle. Hadi bakalım! Lucy'i özlüyorum biraz. Biraz da endişeleniyorum ne yapıyordur şimdi diye. Canım kedim ya! Burada sokak...